[H]ardly [D]emocratic [P]arty

My dear brothers and sisters, as a Kurd, I strongly feel the urge to express myself on this: although I agree with western media on the idea that the voters' will is being held hostage with these arrestments; that doesn't change the fact that PKK is an atrocious terrorist organization that terrorized and murdered my people and HDP never gave up trying to show those bastards cute using media as a tool. The Peace process was a very happy time for all the Kurds in Turkey and Syria(I found the opportunity to discuss with both party in Ş.urfa, a city on the Syrian border which has a population of Turkish, Kurdish, Arab, Armenian, and some Yezidi people apart from nearly a million of Syrian refugees). Yet, HDP never tried to take part in the peace process directly. HDP CHOSE THE WAR! I saw it with my own eyes. A member of HDP threatened my cousin with death telling "you are not real Kurds for not supporting us, when we establish the Kurdistan,you all will be executed" what a cute democratic multicultural party isn't it? HDP is NOT a multicultural cute party, HDP is a branch of a multinational terror corporation. Don't believe what media says; Erdoğan maybe a freak sometimes but that doesn't change it; HDP is no different than a party of Al Qaede or HAMAS or Hizbullah or Nazis in my eyes. They are not democrats, they are not cute multicultural opposition, just a bunch of US-backed bastards! As long as I live as a Kurd, those bastards PKK or HDP will not be representing me. Good night :) şev baş...

Filistin'den Gelen Derin Müzik Sesleri:Le Trio Joubran

Doğu müziğini bilmiyor musunuz? Yabancı müzik denince hep ingilizce şarkılar mı dinlediniz? Bence çok şey kaçırıyorsunuz, şunu bir dinleyin hele...

Bomba Geliiy! Harp Oyunu ve Suriye'yi Fikretmek

Elveda Rumeli Dizisini bilen bilir. Çocuklar arasındaki bir oyuna Ispanak Namık'ın dahil olmasıyla birlikte o dönem Balkan Savaşının kısa bir özeti vuku bulur. İsteyen bu oyunu ve bu sahneyi Suriye Savaşı için de düşünebilir. Çünkü yüz yıl önce de bombalar çocukları öldürüyordu, şimdi de... Yüz yıl önce de çocuklar bombalanıyordu, şimdi de... Bilmiyorlar. Bilselerdi, yapmazlardı...

Fortunes Denen Falcı Artık Türkçe Ey Ahali!

Efendiler, fortunes programcığını bilen bilir; unix tabanlı sistemlerde çalışan, o siyah-beyaz konsol ekranına her

fortune

yazdığınızda size fal kurabiyesi mantığıyla rastgele bir espri, alıntı, güzel söz, aforizma vesaire sunan eğlencelik, çıtır çerez, sevimli bir arkadaşımızdır.
Şöyle bir örnek mümkündür mesela:

dogan@emektar ~ $ fortune
I don't wish to appear overly inquisitive, but are you still alive?

veya

dogan@emektar ~ $ fortune
    A master programmer passed a novice programmer one day.  The master
noted the novice's preoccupation with a hand-held computer game.  "Excuse me",
he said, "may I examine it?"
    The novice bolted to attention and handed the device to the master.
"I see that the device claims to have three levels of play: Easy, Medium,
and Hard", said the master.  "Yet every such device has another level of play,
where the device seeks not to conquer the human, nor to be conquered by the
human."
    "Pray, great master," implored the novice, "how does one find this
mysterious setting?"
    The master dropped the device to the ground and crushed it under foot.
And suddenly the novice was enlightened.
        -- Geoffrey James, "The Tao of Programming"

bunlar falcı'nın veritabanından rastgele seçip gösterdiği mesajlardan numuneler. dikkat buyurursanız bunlar İngilizce dilinde (sizden de hiçbir şey kaçmıyor valla). Neden İngilizce? Çünkü mesajların listelendiği ve rastgele çekildiği veritabanı dosyaları İngilizce. Birden fazla veritabanı var. Mesela, bilgisayarcılıkla ilgili esprilerden ibaret bir fal pakedi olduğu gibi; tv dizilerinin efsane sözlerinden oluşan bir fal pakedi de mevcut, edepsiz fıkralardan mürekkep olanı da... Farklı dillerde (Rusça, Polca, İspanyolca vs.) paketlere rastladığımda aklıma gelen ilk soru şuydu: Türkçesi niye yok bunun?

İş başa düştü, ve netice:

Türkçe fal paketi fortunes-tr artık kullanıma hazır!

Şeyh Galib'in Tiryaki Sözleri adlı eseri özlü sözler ve tespitlerle dolu bir kitaptır ve de yüzlerce yıldır tazeliğini, zarafetini, lezzetini yitirmemiştir. Aynı zamanda 100 Temel Eser arasındadır ve gerçekten okunması gereken enfes edebi eserlerden biridir.

Tiryaki Sözleri kitabını biraz düzenlemeden geçirince enfes bir Türkçe fortune paketi ortaya çıktı.

Örnekleri inceleyelim:

dogan@emektar ~ $ fortune fortunes-tr
—Karı koca arasında kâh dargınlık cali (yapmacık), barışma samimi olur, kâh barışıklık cali (yapmacık),
darılma samimi olur: İkisi de samimi yakut ikisi de cali olamaz       

dogan@emektar ~ $ fortune fortunes-tr
—Ağrılı başda tâç bile bir belâ olur 

dogan@emektar ~ $ fortune fortunes-tr
—Sözüne inanmayanlara yalancı kızar; inananlara acır, fakat içinden sevinerek 

dogan@emektar ~ $ fortune fortunes-tr
—Hakiki aşk kadınları pek güzel giyinemezler: Kalbleri sanki zevklerini biraz ezer. 

dogan@emektar ~ $ fortune fortunes-tr
—Nasihat kalp paraya benzer: Kimse kabul etmez

Masaüstüm -  Guake üzerinde fortune'da Şeyh Galib'in sözlerinden biri geldi.

Kendi bilgisayarımda yaptığım denemeler bu sonuçları getirdi. Bence gayet düzgün çalışıyor.

İndirmek İçin

İndirmek için buraya tıklamak çok mantıklı görünüyor. Siz isterseniz buraya sağ tıklayıp "Bağlantıyı farklı kaydet" de diyebilirsiniz, size kalmış. Pakete ait dosyaları

/usr/share/games/fortunes/

dizinine kopyalayınca binlerce mesajdan oluşan havuza Şeyh Galib'den yonttuğum Türkçe mesajlar da dahil oluyor ve artık fortune fortunes-tr yerine sadece fortune yazınca da ara sıra Tiryaki Sözlerini karşımızda bulabiliyoruz. 

Fırsat buldukça genişletmeyi düşünüyorum. Siz de katkıda bulunmak isterseniz kapım açık her daim... Aranızda hâlâ Linux kullanmayanlar görüyorum. Şüphesiz ki ne kaçırdıklarını Bilmiyorlar. Bilselerdi, yapmazlardı...

Yeşilçam Mevzuu

Kıyıda köşede görüyorum bazen; söz türk filmlerinden, yeşilçamdan açıldığı vakit herkes birer allame, aman aman herkes de her şeyi bilir ki, vay vay vay... Gelgelelim, "Vahi Öz ne acaip di mi?" diyorum, "o kim?" diyorlar.

*Görüntüler; "Fıstık gibi Maşallah" ve "Ayşecik Cimcime Hanım" filmlerinden.


Sevgili dostlar(Yiğit Bulut stayla), gelin itiraf edelim(bu da Ertuğrul Özkök oldu); iki tane Hababam sınıfı izlemekle, Selvi Boylum Al Yazmalım'la, Turist Ömer Uzay Yolunda'yla, Gülen Gözler'le, "Emrah koş ananı yiyolar yeyea" ile bu iş olmaz.

Bak, aklıma geliş sırasına göre dallanıp budaklandıracam uyarayım;
Vahi Öz, Mualla Sürer, Ayhan Işık, İzzet Günay, Orhan Günşiray, Göksel Arsoy, Sadri Alışık, Turgut Özatay, Yadigar Ejder, Bilal İnci, Kazım Kartal, Kadir Savun, Erol Taş, Eşref Kolçak, Aziz Basmacı, Mürüvvet Sim, Yusuf Sezgin, Esen Püsküllü, Sevda Ferdağ, İhsan Yüce, Arzu Okay, Zerrin Egeliler(öhö), Gökhan Güney, Yunus Bülbül... ya da dur lan, listeyi Yunus Bülbül'le kapatmayayım, bu kadar vicdansızlık olmaz. Expansion Pack#01; Neriman Köksal, Fatma Girik, Tanju Gürsu, Hale Soygazi, Itır Esen, Bülent Kayabaş, Nubar Terziyan, Danyal Topatan, Ali Poyrazoğlu... Ulan gene tam olmadı sanki, sonunu güzel getiremiyorum aga, bu kadar oluyo. Şunu Müjde Ar'la bitirmek isterdim, yazarken aklıma gelmiyo işte güzel bi son. Danyal Topatan'dansa Ali Poyrazoğlu'ya şükredin bence, bu iş de burda bitsin, ver elini...

Oyuncularla da bitmiyo iş, Türk sinemasında uyarlamaların izini sürebiliyo muyuz mesela? Charlie Chaplin'den uyarlama kaç tane Kemal Sunal filmi var? Fantastik filmlerde nerdeyiz? Aydemir Akbaş'ın oynadığı "Süper Selami" filmini bilim-kurgudan mı sayacağız, fantastik komedi mi? Kemal Sunal ve Fatma Girik'in başrollerini paylaştığı bir bilim-kurgu filmimiz var, yıllardır kimse incelemiyor adamakıllı... Abdurrahman Palay'a dair en ufak bir kaynak olmaz mı la bi memlekette? Giovanni Scognamillo da artık yok, Metin Demirhan da; kimden öğreneceksiniz televizyon kanallarının yayın akışını doldurmak için kullandıkları filmlerden gayrısını? Kan filmini kimle tartışacaz ulan? Evil Face, Eve Giden Yol, Teşekkürler Büyükanne(Grazia Nonna'nın uyarlaması sözde, Allah aşkına o film müziği kimin fikriydi abiler?!), İstasyon... Ulan İstasyon gibi film bilinmez mi be! Bir Yudum Mutluluk ne tatlı filmdir öyle, Necdet Tosun ne kadar sevimli bi tiptir, Çetin İnanç film çekerken hangi kafaları yaşamaktadır, Gülşen Bubikoğlu'nun nası da nebçim gözleri vardır lan öyle, Gulyabaniden değil Aliye Rona'dan korkmak ayıp mıdır küçükken, Alberto Dell'acqua veya Robert Widmark denen lavuk, akrobat mıdır, oyuncu mudur, ajan mıdır, yoksa sadece Piç Rıza mıdır, Tarkan filmindeki ekmek içiyle beslenmiş çomarı kurt diye yutturmak kimin fikriydi, Fatma Girik ne kadar güzel bir kadındır öyle, bir o bir de Müjde Ar... Aysel Gürel'den ötürü mahallesinden geçmek bile yürek isterdi zaten Müjde Ar'ın; Deli Aysel diyorum gençler, boru mu...

Uzadıkça uzuyor, mamafih bitmiyor anasını satıyım... Buraya iki numune bırakıcam, ama bütün yazı nasıl darmadağınık olduysa; bunlar da öyle ilgisiz, alakasız duracak eminim.

Erol Taş 3 yaşındaki oğlu Metin'i leğende yıkarken

 Erol Taş hakkında güzel bir yazı için buraya alalım.

Aha bu da bonus track gibin bişey:

*AlkışlarlaYaşıyorum embed kodu cortladı, ben de buraya ekledim(el emeği, code nuru:p).

Eğer hissiyatta birliğimiz varsa zaten herşey zihninizde yerini bulup oturacaktır efendi gibi, yoksa da koy götüne... Orda burda olur olmaz sinema muhabbeti yaptığını sanan, Türk sinemasını sadece gülünç bulan, bu her sene yüzlerce film çevirmiş lakin imkansızlıklar yüzünden bir sürü harika fikri, senaryoyu çarçur ettiğiyle kalan insanların dünyasını anlayamamış insanlar görürsen de; gerçekten, koy götüne, aldırma, kızma, çünkü Bilmiyorlar. Bilselerdi, yapmazlardı...

Özal, Haber Uydurmak ve Akademik Haysiyet

internette, bilhassa sonkale, odatv benzeri ucuz ittihatçı, provokasyon amaçlı haber yapan kimi sitelerde bir süredir dönen bir haber var: Merhum Turgut Özal'ın Malatya'dayken Amerikalı bir grubun tercümanı olarak geneleve gittiğini ve kadınlardan birinin yabancıları reddederek "Türkiye Türklerindir, ben Türk o....usuyum, rörörö" gibi nutuklar atmasını anlatan, finalde yazıyı kaleme alan doç. ünvanlı veterinerlik fak. çalışanının imzasıyla sıvanan bu hikaye tamamen tepki oluşturmak amaçlı bir palavradan ibarettir. Lütfen artık böyle şeylere alet olmayalım. Özal'ın bütün hayatını bilen ve hayranı olan biriyim; Özal Malatyalıdır lakin Malatya'dayken ingilizce bilmezdi, daha sonradan çat pat ingilizce öğrenmişti. İkincisi annesi son derece sert mizaçlı, disiplinli ve tutucu bir hanımdı, o aile yapısından gelip bunu yapamazdı. bir diğer husus, palavranın altına imza attıracak tarihçi bulamayıp alakasız bir alandan bir akademisyenin adını vermişler(bkz; akademik haysiyet). Vefatının üzerinden 20 yıldan fazla zaman geçmiş Özal'dan ne istediklerini ise hala çözebilmiş değilim.

"Bilmiyorlar. Bilselerdi, yapmazlardı" hadisini burada zikretmeyeceğim. Bilmediklerinden ötürü kusur işlemiyorlar; bile bile adilik yapıyor itoğluitler...

Muhtarlar ve Akademi

"Türkiye Muhtarlar Federasyonu Malatya Şube Başkanı Mustafa Eren ve yönetim kurulu üyeleri, akademisyenlerin yayımladığı bildiriye tepki gösterdi."

 Haberimiz bu. Bu habere tepki olarak, internette şöyle bir görsel hazırlanmış; 

Şahsen çok güldüm, bunun dublajını yapmak istedim hemen. Kafamda uçuşmaya başlayan diyaloglardan kısa bir özet alıyorum buraya: 

"-yav mısdava emmi, sening didiğine de gatılıyom aslında ama şo aşamada parçacık hızlangdırıcıların elde ettiği verilerin böyüg bi gısmı henüz ilmi dedkike tabi dutulmamışken bu gadar kesin yargılara varamazık deyom ben, ağnıyon de mi? 

-len ibraam sening buban da beyleydi; dartışmayı devam ettiremeyinci hemmen veriler yitersiz, yok netleşmiş bi bulgu yoh falan... len ne zaman bilimin elinde yiteringce bulgu oldu da. töbe töbe şingdi kötü kötü gonuşturman beni..."

 Peki ama, şaka bir yana, ne durumdayız?

Görselden yola çıkacak olursak; 

• birkaç muhtar tanıma imkanım oldu. Muhtarlar, veya o kalıp içerisinde düşünülen okumamış orta yaşlı emmi tiplemesine dahil edilebilen tüm insanlar, zannedildiği kadar cahil ve boş insanlar değildir. Üniversitedeki kimi arkadaşlarımdan daha dolu ve donanımlı bir muhtarım olmuştur. Muhtarla konuşamayıp üniversitedeki arkadaşlarımla konuşabildiğim tek meselenin yabancı müzik olduğunu ve zaten üniversitedeki-şimdilerde pek çoğu yüksek lisans falan yapan-arkadaşların yabancı müzik olarak sadece ingilizce müzik dinlediklerini, dünyanın geri kalanında icra edilen müziksel faaliyetlerden bihaber olduklarını da söylersem, muhtarımla kahvelerimizi içerken ettiğimiz sohbetin kıymeti anlaşılacaktır.
• Görselde icra edilen şey, akademide icra edilmesini umduğumuz şey olan bilim değildir.  Burada gördüğümüz faaliyet felsefedir. Felsefe bilimden değersiz değildir, lakin bilimden başka bir şeydir.
• Türkiye'de temel sorunlardan biri, dil sorunudur. Biz aynı dili konuşmuyoruz. Bir Babil Laneti var üzerimizde ki; iki yüzyıldır aynı şeyleri farklı kelimeler kullanarak söylüyoruz ve bizden farklı kelimeler kullanan insanları anlamamakta direniyoruz. Alev Alatlı  hocamın "celbedilmiş afazi" dediği bu durum, her ne kadar demin lanet dedimse de, bir çeşit hastalıktır, toplumsal bir hastalık. "Biz bir köşede halktan bahsederken siz orada milletten mi bahsediyorsunuz? O halde bizimle aynı konuda konuşmuyorsunuz. Bizim artı değere siz kul hakkı, evrenin varlığının amacı nedir yerine kainatın yaradılmasının maksadı nedir mi diyorsunuz? siz bizden farklı şeyler konuşuyorsunuz, bizim konuştuğumuz değerli ve derin konuları da anlayamazsınız."
• En önemli husus; Türk akademisi yıllardır habire siyasi meselelerle gündeme gelip duruyor. Bilimsel faaliyetlerden yana hiç ses yok. 28 Şubat döneminde başörtülü kızları içeri sokmayarak, kendi okuduğum dönemde Ege Üniversitesinde Uzay bilimleri binasına giren başörtülü kızların fotoğraflarını çekip arşivleyerek, İÜ'de kaldırımları sarı-siyaha boyayarak ve harf inkılabı öncesinden kalma kitapları-el yazmaları dahil- kütüphanelerden çıkarıp depoya atarak, ikide bir kendinin aydın olduğunu vurgulayarak hatırlatıp akabinde günün siyasi meseleleri hakkında bildiri yayınlayarak her fırsatta siyasete bulaşan bir akademisyen sınıfı iki yüzyıldır sormuyor mesela "bizim niye bir sendikamız yok?" diye, Karatay diyeti ile ilgili tartışmaları saymazsak, hiç bir akademisyenin çıkıp bilimsel bir tartışma açtığı veya katıldığı vaki değildir. Karatay diyeti bu konuda bir istisnadır, ilk defa bilimciler bilim tartışıyor zira. Türkiye bilimcilerine bilimsel tartışma yaptırdığı için Canan Karatay hocamın ellerinden öpüyorum. Ayrıca kızmasın o eşşek sıpalarına, çünkü adları bilimci de olsa kendilerini aydın da sansalar, Bilmiyorlar. Bilselerdi, yapmazlardı... 

Bütün meramımın ingilizce bir özetini de aşağıda veriyorum ki gayri-Türkiler(Turkofon olmayanlar) de anlasın.

Turkish academia, which has hardly ever been announced with its scientific activities, is on stage with politics again... They are expecting us to support their political ideas just because they have the title; meanwhile the government expects us to denounce them just because they support a terrorist group and not because they are dealing with politics more often than they are dealing with research. What I suggest for both parties is that they may kindly insert their political ideas into their rectums. This kind of scholars is not what we deserve. Kudos.

Ne medyanın şekeri, ne arabın zekeri...

Necip Türk basınına ve bunlara Türkçe öğretenlere sinkaflı sözlerim var. demin bir gazetemizin internet sitesinde şöyle bir haber gördüm:

Şimdi şu manşetaltı yazısını bir kez daha okuyalım. Daha yakından, anlamaya çalışarak okuyalım:






Yıllardır söylenir, yıllardır da doğrudur: Türk basını cahildir.Bu cehalete dil bilmezlik dahildir; tarih, coğrafya, edebiyat, din, kültür, bilim ve teknik bilmezlik dahildir. İngiltere'de Shakespeare okumamış,Milton bilmeyen, Jane Austen hakkında bilgisi olmayan, Kraliçe Mary niye "kanlı"dır, Disraeli kimin nesidir, Gladstone ne menem bir heriftir, Anne Boleyn'in nasıl bir muamelesi vardır ki mezhep değiştirtmektedir ve sair soruların cevaplarını bilmeyeni gazeteci yapmazlar. İngiltere örneğini alanım olduğu için veriyorum, yoksa yukarıdaki örnekte gördüğünüz gibi bir okuma-yazma acziyeti Almanya, Malezya yahut Gürcistan'da da gazeteci  olmaya engeldir.

Halbuki Türkiye'de cehalet basın mensubu olmaya engel değildir, tıpkı art niyetli olmanın bir engel teşkil etmemesi gibi... Mesela örneğin misal; Fuzuli okumamış, Falih Rıfkı bilmeyen, Halide Edip ne iş yapar bilmeyen, Bayezid ne demektir, Deli Pedro niye "deli", İsveç kralı Şarl niye "demirbaş" Şarl oldu, Mahmud Şevket Paşa kim, Özal nasıl biriydi, Atatürk Fevzi Çakmak Paşayı işaret etmesine rağmen Fevzi paşanın reisi cumhur olamaması kimin işidir ve sair sorulara cevap veremiyor, cevap vermeyi geçtim bunları bilmeye ihtiyaç duymuyorsanız Türkiye'de medya mensubu olabilirsiniz, tebrikler!

Türk basınının cehaletini anlatırken-ki onyıllardır eleştirilen ama düzelmeyen bir ahvaldir- haklı olarak en çok kullanılan örnek bir de değil iki defa yapılan bir hata olan; aynı zamanda iki defa aynı çukura düşen eşek adlı masala da konu olmuş bir manşet hikayesidir:

"Bu yıl da hac mevsimi kurban bayramına denk geldi"

vaktiyle Cumhuriyet gazetesinin imza attığı bu enfes başlıkla o kadar çok dalga geçildi ki, insan ister istemez artık aynı hatanın yapılacağına ihtimal vermez oldu. Fakat gazetecilik biraz da beklenmeyeni yapmak, ters köşeye yatırmaktı. Milliyet gazetesi yılların tecrübesiyle haberi yakalamıştı!

bitti mi? hiç biter mi...
Radikal gazetesinin acar muhabiri bir ramazan günü iftar vaktine yakın islami kesime hitap eden bir eğlence mekanına kendi ifadesiyle "sinsice sızar", akabinde kadınlar mescidine de sızan muhabirimiz bir de ne görsün, "AA KİMSE YOK!" Bu yıl da iftar vakti akşam namazına denk gelivermiş, şansa bak!

Tabii acar muhabir kızımız yeni nesil muhabir olduğundan elinden birden fazla iş geliyor. Sadece din cahili olmak yetmemiş, abdest yerine aptes yazarak Türkçe de bilmediğini göstermiş ki; bana sorarsan bir taşla iki kaş yarmıştır, helal olsundur ona, aferindir!
Haberin tam metnine buradan ulaşılabilir.

Arap Baharı bir diğer turnusol kağıdıdır bana göre. 100 yıl önce dedemizin harb ettiği toprakların adını bilmeyecek kadar coğrafya cahili olduğumuzu gördük. Yabancılaşmanın boyutu "Tripoli'deki olaylar"dan bahseden ama Trablus'tan bahsetmeyen; ortak kelimelerimizi ingilizce transkripsiyonlarını kullanarak yazan, böylece hayatımıza "Moustapha, Reza, Saleem, Zaineb, Fatimah, Davoud, Hakeem, Kareem, Mahmood, Zaid, Zahara, Waheed, Abdel Fattah ve tabii ki Jamal" gibi isimleri sokarak müthiş bir kültür katliamına girişen insanlara gazeteci diyecek kadar büyümüştü.

Sözcü gazetesi, genel olarak konuşacak olursak, Türkiye'nin en cahil ve en çok nefret saçan gazetesidir. Bu bir günde varılmış bir kanaat değildir. Geçtiğimiz yıl vuku bulan "Asabiyet şeytandandır" konulu manşetiyle hem islami literatüre hem de Türkçeye olan hakimiyetini gözler önüne sermiştir. Konuyu didiklemek isteyenler konuşması sırasında "Asabiyet şeytandandır" alıntısını yapan Erdoğan'ın konuşması dahilinde bu kavramı İbni Haldun'a da göndermelerde bulunarak açıklamış olmasından yola çıkarak Sözcü ekibinin dinleme-anlama kabiliyetlerinin de pek sağlam pabuç olmadığı kanaatine varabilirler. Mesela İbni Haldun dedik ya, bu arkadaşların aklına sosyoloji gelmiyor, "gene bir gerici, Atatürk düşmanı" falan diye düşünüyorlar. 90'lı yıllarda lokanta mutfaklarında böcek kovalarken meşhur olan ve şu yukarıda saydığımız cehaletin her türlüsünü bünyesinde barındıran Uğur Dündar'ı bize gazeteci diye, onu da geçtim, duayen gazeteci diye yutturmaya çalışan gazete de yine bu arkadaşlar olur.

Türkiye'de Sözcü ile boy ölçüşemeseler de kısmi cehalet ve nefretleriyle isimlerini anmamızı hak eden diğer iki gazete de muhakkak; Cumhuriyet ve Akit gazeteleridir.

Cumhuriyet gazetesi batı normlarına kısmen hakim olmakla birlikte, islama yahut cumhuriyetin ilanından öncesine dair her türlü şeyden ifrit olur. Bir örnek verecek olursak; Marksizmin bütün fraksiyonlarını oturup tartışabileceğiniz bu insanların hayret verici biçimde cemaat, tarikat, mezhep gibi üç adet anlaşılması çok da zor olmayan kavramı kurulduğu günden beri bir türlü kavrayamayıp üçünü de aynı anlamları ifade ederken değiştire değiştire kullanmaları benim aklımın almadığı bir vaziyettir. Düşünün ki Mehmet Faraç 20 yıldır Fethullah Gülen'den tarikat şeyhi diye bahsediyor, cemaat önderi olduğunu algılayamıyor. Gülen bugün geliğimiz noktada her yerde örgüt yöneticisi olarak anılıyor, Mehmet Faraç hala tarikattan ve şeyhlerden bahsediyor.

Akit gazetesi ise tam aksine doğuya ve islama ait kavramlara, kurumlara ve literatüre tam manasıyla hakim iken, bu normların dışında kalan dünyaya dair algısı gavurlara buğzetmekten öteye gidemiyor yıllardır.Yine bir örnek verelim; bu dünyada bazı insanlar alkol tüketir. Müslüman veya yahudi olmayan insanlar domuz ve benzeri canlıların etlerini de tüketir. Alkol tüketen insanlar bunu bir rahatlama ve eğlence kültürünün parçası olarak, bunu yapmaktan hoşlandıkları için alkol tüketirler. Hakeza domuz eti tüketen insanlar da kendi inançlarından yana bir sıkıntı görmedikleri için rahat rahat yer içerler, bazıları başka şeyleri tüketmemeyi seçebilir ve bu insanların tüketmemeyi seçtikleri bazı şeyler de bizim rahat rahat yiyip içtiğimiz şeyler olabilir.Lafı şuraya getirmeye çalışıyorum; Bu insanlar bütün bunları islama ve müslümanlara nispet olsun diye yapmıyorlar. Söz gelimi bir İrlandalı bira içerken bunun islamda haram olduğunu bile bile alkol alarak müslümanları kızdırmayı düşünmez. Müslümanları veya dünyanın geri kalanını hiç düşünmez o an, kendi keyfine bakıyordur. Nasıl ki sen tavşan eti yerken bunu yahudilere nispet olsun diye yapmıyorsun, hatta hiç aklına bile gelmiyor yahudinin koşer kavramı; onun da umrunda değil senin helal kavramın. Fakat Akit gazetesi bunu anlamıyor. Nefretle cevap veriyor böyle şeyleri gördüğünde.

Cumhuriyet ve Akit'in ikisinin toplam cehaleti ve nefreti yine bir Sözcü kadar olamaz, bunu da söylemiş olalım. Fakat çok ciddi bir sorun bu. Bütün medyada hakim bir cehaletten örnekler vermeye çalıştım. Fazla da uzatmak istemiyorum sözü ama görüyorum ki gerçekten Bilmiyorlar. Bilselerdi, yapmazlardı...

Kurt Yürüyüşü

Önde sürünün en zayıf, hasta 3 kurdu gider. Pusuda ilk onlar ölecekler! Diğer görevleri de arkadan gelenler için karda ilk yolu açmaktır. Ardından en tecrübeli 5 savaşçı kurt gider.

Ortada 11 “dişi kurt” korunma düzeninde yürürler. Dişileri, sürünün arkasından sorumlu 5 deneyimli savaşçı kurt izler.
En arkada sürüden mesafeli olarak yürüyen ise sürünün lideridir. O, sürekli olarak sürünün tamamını görmeli, izlemelidir.
Liderlik en önde gitmek değil en doğru şekilde ilerlemektir.

Kaynak: Hakan Memur

24 yaşındaki CEO 9 milyon dolar değerindeki şirketi devraldığında idarecilerin 3'te 2'sini kovup iktidarı çalışanlara verdi. Şirketin şu anki değeri 200 milyon dolar.

Söylemek lazım; hem kendi çalıştığım kurumlarda hem de başka kurumlarda sıkça şahit olduğum bir vak'a; idarecilik ve yöneticiliğin birbirine karıştırılmasıdır. Günü kurtarmak, durumu idare etmek başka; sorumlu olduğu sahaya hakim olmak, birlikte çalıştığı insanları ileri götürmek, durumu yönetmek bambaşka şeylerdir.
Bu minval üzere; üst makamlardan gelen talimatları çalışanlara iletmek, çalışanların kurallardan ve beklentilerden haberdar olmasını sağlamak 5 TL'lik bir mantar panonun üstesinden gelebileceği bir işlevdir. Bundan daha fazlasını yapmayan insanlara binlerce TL maaş verip işlerinden güçlerinden etmek ise ayıptır. Bu insanların idareci olmak yerine bir mantar panonun kotaramayacağı, bilhassa insan muhakemesi gerektiren daha sofistike işlerde kullanılması daha uygun olur.Efendim? Yöneticilik zaten muhakeme ve akıl gerektiren bir iş mi? Ah, af buyrun, herhalde bu insanlar bunu Bilmiyorlar. Bilselerdi, yapmazlardı...